Thursday, May 01, 2008

Lip-Sync konusurken hareket sorunsali

Milt Kahl'in yetmislerde yaptigi bir dersi dinliyordum. Ogrencileri Brad Bird ve Lasseter (sinifa bak!!!) sorular soruyordu. Milt filmlerde yaptigi sahnelerden bahsederken bir yerde dedi ki:

- Karakterin dumduz bize bakip konusmasi bana ilginc gelmedi. Bu yuzden ona yapacak birseyler aradim (ornegin ayakkabi baglamak, burnunu silmek... gibi) ve ben de bu sahnede (...) yaptirmayi uygun gordum.

Calistigim filmde de bazen replik cok basit olsa da animasyonda onu biraz daha ilginc hale getirecek bir tur fazladan hareket goruyorum. En azindan animatorun sahnenin duragan ve sikici olmasindan gercekten korktugunu, oradan biraz kurtarabilmek icin kendi icad ettigi bir takim hareketleri ekledigini goruyorum. Deneyimli animatorlerde bu gayet guzel sonuclar veriyor. Dublajin bize sundugu bilginin yeniden olusturulmasi, eger olusturan gercekten iyi ve yaraticiysa gercekten de daha keyifli olduguna inaniyorum. Ama tam tersi de oluyor. Eklenen hareket gercekten karakteri dogalliktan uzaklastiriyor ve "eklenti" olmaktan kurtulamiyor. Oradaki ayrimi cok iyi yakalamak lazim. Eklenecek hareket gercekten gerekli mi diye sormak lazim.